SevdiÄŸimde olmasını arzu ettiÄŸim güzellikleri, Türk halk edebiyatında çift ayak dediÄŸimiz kafiye düzeniyle anlatmaya çalıştım…
Dokun tellerine gönül hoÅŸ olsun,
Sazını göstersin döÅŸün sevdiÄŸim.
Hakka giden bülbüllere baÅŸ olsun,
Hızını göstersin kuÅŸun sevdiÄŸim.
Gönlün yerde kalsın, tavan olmasın,
Kulluğunu bil ki havan olmasın.
Muhabbetle pişir, yavan olmasın,
Hazını göstersin aşın sevdiÄŸim.
Kötü kelam söylemesin dillerin,
Haramlara dokunmasın ellerin,
Türk’e ve Ä°slam’a uysun hallerin,
Özünü göstersin, dışın sevdiÄŸim.
Akıl almaz nice nice sırlara,
Kıyamette ihtiyaç var nurlara.
Dağın başı gömülsün ki karlara,
Yazını göstersin, kışın sevdiÄŸim.
Ay cemalin ÅŸavk vermeli nur gibi.
Gözler eritmesin seni kar gibi.
Örtü ile kucaklaşıp yâr gibi,
Yüzünü göstersin, başın sevdiÄŸim.
Bu OZAN NİHAT'ı hele az dinle;
At katil cımbızı, nolur söz dinle.
Yaratan'ın işlediği desenle,
Gözünü göstersin, kaşın sevdiÄŸim...
(Münih,19 Aralık 1985)
